Badanie stężenia mocznika - charakterystyka
Mocznik jest końcowym produktem rozkładu białek i wytwarzany jest głównie w wątrobie. Stężenie mocznika w surowicy zależy od wielu czynników, takich jak wydalanie i reasorbcja nerkowa, rozpad własnych (endogennych) białek organizmu i wątrobowa synteza białek oraz podaż białka w diecie (dieta wysoko lub nisko białkowa). U dzieci, ze względu na przeważające procesy anaboliczne, stężenie mocznika jest niższe niż u dorosłych.
Do oceny funkcji nerek znalazł jednak zastosowanie współczynnik związany z ilością mocznika i kreatyniny. Dokładniej jest to stosunek stężenia mocznika do kreatyniny w surowicy krwi. Prawidłowa wartość tego współczynnika to 12-20.
Wskazania do badania
Oznaczenie stężenia mocznika w surowicy krwi przydatne jest w diagnostyce funkcji nerek i chorób metabolicznych.
Jak się przygotować do badania?
Badanie mocznika we krwi jest proste i szybkie. Krew pobierana jest najczęściej z żyły w zgięciu łokciowym, rzadziej na grzbiecie dłoni lub stopy.
Na rękę zakładana jest opaska (staza). Ucisk ma spowodować napełnienie żył, co ułatwi pobranie krwi. Pielęgniarka może również, poprosić badanego o kilkukrotne zaciśnięcie ręki w pięść i jej rozluźnienie.
Miejsce wkłucia przed pobraniem zostanie zdezynfekowane. Krew pobiera się do sterylnej probówki systemu zamkniętego, próżniowego (zapewnia bezpieczeństwo pacjentowi i osobie pobierającej krew). Najczęściej pobiera się około 2-3 ml krwi, co jest wartością w żaden sposób niezagrażającą zdrowiu człowieka.
Po wyjęciu igły miejsce nakłucia należy ucisnąć gazikiem, aby zatamować krwawienie, po czym zostanie ono zabezpieczone plastrem z opatrunkiem. Nie zaleca się zginania ręki, gdyż może to spowodować powstanie krwiaka w okolicy nakłucia!
Interpretacja wyniku
Norma dla mocznika: 2,5-6,4 mmol/l (15-39 mg/dl)
Normy badań są podawane w celach orientacyjnych, a nie konsultacyjnych. Laboratoria indywidualnie ustalają granice norm i dlatego parametry mogą nieznacznie się różnić. Przy oznaczaniu mocznika należy oznaczyć także kreatyninę, oraz wykonać USG nerek. Sumując te wszystkie wyniki można dopiero ustalić przyczynę nieprawidłowych wyników.
Ciekawostka na temat stężenia mocznika we krwi
U osób starszych stężenie mocznika we krwi jest większe.
Pamiętaj jednak drogi pacjencie, twój wynik powinien zawsze zinterpretować lekarz. Poziom mocznika zazwyczaj stanowi jeden z wielu elementów badań.
Najczęściej pojawiające się pytania na temat mocznika
Za co odpowiada mocznik w organizmie?
Mocznik jest końcowym produktem rozkładu białek i wytwarzany jest głównie w wątrobie. Z wątroby mocznik jest transportowany przez krew do nerek, gdzie jest wydalany wraz z moczem.
O czym świadczy podwyższony poziom mocznika i kreatyniny?
Podwyższony poziom mocznika we krwi może świadczyć o nieprawidłowej pracy nerek. Wysokie stężenie mocznika we krwi może również świadczyć o zbyt dużej zawartości białka w diecie, nadczynności tarczycy, uszkodzeniach przewodu pokarmowego, niedrożności dróg moczowych, a nawet nowotworach dróg moczowych.
Ale warto zwrócić uwagę, by wynik badania zinterpretował lekarz.
Jak obniżyć mocznik we krwi?
W przypadku zdiagnozowanej choroby nerek najskuteczniejszym sposobem na obniżenie poziomu mocznika we krwi są dializy.
Innym sposobem na obniżenie mocznika we krwi jest dieta niskobiałkowa.
