Charakterystyka badania białka całkowitego we krwi
Białko stanowi ważny składnik osocza utrzymujący ciśnienie wewnątrz naczyniowe. Stanowi mieszaninę albumin, globulin, fibrynogenu, glikoprotein, lipoproteid i innych. Białka osocza ulegają stałej odnowie i degradacji. Stężenie białka całkowitego we krwi zależy od jego podaży w pokarmach, od syntezy głównie w wątrobie i komórkach układu siateczkowo-śródbłonkowego oraz od stopnia utraty białek przez nerki, przewód pokarmowy, skórę i płuca. Poziom białka całkowitego w krwi stanowi wypadkową procesów syntezy (anabolizmu) i degradacji (katabolizmu) dwóch głównych frakcji białkowych: albumin i globulin.
Wskazania
Wskazaniem do pomiaru stężenia białka w osoczu są: przewlekłe choroby wątroby (przy zmniejszeniu liczby komórek wątrobowych występuje zmniejszenie produkcji białek), zespół nerczycowy i inne choroby nerek, choroby zapalne jelit, zaburzenia odżywiania (jadłowstręt, niedożywienie osób w wieku podeszłym lub w ciężkim stanie klinicznym, nieprawidłowa dieta), obrzęki, diagnostyka szpiczaka mnogiego i makroglobulinemii, zaburzenia odporności, stany kataboliczne w przebiegu ciężkich chorób, podejrzenie zaburzeń wchłaniania białka z przewodu pokarmowego, choroby przewodu pokarmowego prowadzące do utraty białka.
Badanie białka całkowitego. Jak się przygotować?
Podstawowe badanie krwi wykonuje się rano i na czczo. Wcześniejsze zjedzenie posiłku mogłoby wpłynąć na wynik badania.
Przebieg badania białka całkowitego
Badanie jest proste i szybkie. Krew pobierana jest najczęściej z żyły w zgięciu łokciowym, rzadziej na grzbiecie dłoni lub stopy.
Na rękę zakładana jest opaska (staza). Ucisk ma spowodować napełnienie żył, co ułatwi pobranie krwi. Pielęgniarka może również, poprosić badanego o kilkukrotne zaciśnięcie ręki w pięść i jej rozluźnienie.
Miejsce wkłucia przed pobraniem zostanie zdezynfekowane. Krew pobiera się do sterylnej probówki systemu zamkniętego, próżniowego (zapewnia bezpieczeństwo pacjentowi i osobie pobierającej krew). Najczęściej pobiera się około 2-3 ml krwi, co jest wartością w żaden sposób niezagrażającą zdrowiu człowieka.
Po wyjęciu igły miejsce nakłucia należy ucisnąć gazikiem, aby zatamować krwawienie, po czym zostanie ono zabezpieczone plastrem z opatrunkiem. Nie zaleca się zginania ręki, gdyż może to spowodować powstanie krwiaka w okolicy nakłucia!
Norma stężenia białka całkowitego. Jaka jest wartość referencyjna?
Prawidłowy poziom białka całkowtego wynosi od 60 do 80 g/l (6,0-8,0 g/dl). W tej ilości znajdują się:
- 55-65% albumin,
- 3-5% alfa1-globulin,
- 7-10% alfa2-globulin,
- 9-13% beta-globulin,
- 14-20% gamma-globulin.
Co jeszcze warto wiedzieć na temat białka całkowitego?
Białka pełnią różne funkcje: jedne są białkami transportowymi, inne uczestniczą w mechanizmach odpornościowych organizmu, jeszcze inne biorą udział w procesach krzepnięcia. Wszystkie są bardzo ważne. Pozostała pula to immunoglobuliny, czyli przeciwciała odpornościowe produkowane przez jedną z populacji białych krwinek mianowicie limfocyty B. Są to białka pełniące funkcję odpornościowe, polegające między innymi na zwalczaniu bakterii czy wirusów, które wtargnęły do naszego organizmu.
Pamiętaj jednak drogi pacjencie, twój wynik powinien zawsze zinterpretować lekarz. Poziom białka całkowitego zazwyczaj stanowi jeden z wielu elementów badań.
